اگزما و انواع آن: کدام نوع اگزما را دارید؟

اگزما چیست؟

اگزما یک بیماری پوستی شایع است که باعث التهاب، خشکی، قرمزی و خارش شدید پوست می‌شود. این بیماری که با نام درماتیت آتوپیک نیز شناخته می‌شود، در هر سنی ممکن است رخ دهد، اما بیشتر در کودکان و نوزادان دیده می‌شود. اگزما می‌تواند موقتی یا مزمن باشد و شدت آن از خفیف تا شدید متغیر است.

علت دقیق اگزما هنوز به‌طور کامل مشخص نیست، اما ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در بروز آن نقش دارند. افرادی که سابقه‌ی خانوادگی آلرژی، آسم یا تب یونجه دارند، بیشتر در معرض ابتلا به اگزما هستند. همچنین، عوامل محرک مانند مواد شوینده، صابون‌های معطر، گرد و غبار، تغییرات آب‌وهوا و استرس می‌توانند باعث تشدید علائم شوند.

علائم اگزما شامل خشکی و ترک‌خوردگی پوست، قرمزی، خارش شدید و در برخی موارد، تاول‌های کوچک حاوی مایع است. در نوزادان، این علائم معمولاً روی صورت، گونه‌ها و پوست سر ظاهر می‌شود، درحالی‌که در کودکان و بزرگسالان بیشتر در نواحی دست‌ها، آرنج‌ها، زانوها و گردن مشاهده می‌شود. خارش بیش‌ازحد می‌تواند باعث ایجاد زخم و حتی عفونت‌های پوستی شود.

اگزما دست

اگزما دست یکی از شایع‌ترین انواع اگزما است که به دلیل تماس مداوم دست‌ها با مواد تحریک‌کننده یا آلرژن‌ها ایجاد می‌شود. این نوع اگزما می‌تواند در اثر استفاده مکرر از مواد شوینده، تماس با مواد شیمیایی، تغییرات آب‌وهوا یا حتی عوامل ژنتیکی رخ دهد. افراد شاغل در مشاغلی مانند آرایشگری، پرستاری، نظافت و کارهای صنعتی بیشتر در معرض ابتلا به اگزمای دست هستند.

دلایل بروز اگزما دست متنوع است. برخی از افراد به‌طور ژنتیکی مستعد این بیماری هستند، درحالی‌که در برخی دیگر، تماس مداوم با مواد حساسیت‌زا باعث ایجاد این مشکل می‌شود. استفاده بیش‌ازحد از صابون‌های قوی، مواد ضدعفونی‌کننده و حتی قرار گرفتن در معرض آب به مدت طولانی، می‌تواند سد محافظتی پوست را ضعیف کرده و منجر به التهاب شود. همچنین، استرس و تغییرات آب‌وهوایی نیز از عوامل تشدیدکننده محسوب می‌شوند.

علائم اگزمای دست شامل خشکی شدید، قرمزی، خارش، ترک‌خوردگی و در برخی موارد تاول‌های کوچک است. در مراحل شدیدتر، ممکن است پوست دست زخم شود و حتی دچار خونریزی گردد. این علائم معمولاً روی کف دست، بین انگشتان و پشت دست ظاهر می‌شوند و می‌توانند به مرور زمان بدتر شوند، به‌خصوص اگر فرد همچنان در تماس با مواد محرک باشد.

اگزما صورت

اگزما صورت یک بیماری پوستی التهابی است که می‌تواند باعث خشکی، قرمزی، خارش و تحریک پوست در ناحیه صورت شود. این عارضه معمولاً در اثر عوامل ژنتیکی، آلرژی‌ها، تغییرات آب‌وهوا و تماس با مواد تحریک‌کننده ایجاد می‌شود. اگزمای صورت می‌تواند بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارد، زیرا پوست صورت حساس‌تر از سایر نواحی بدن است و به عوامل محیطی واکنش بیشتری نشان می‌دهد.

دلایل بروز اگزما صورت شامل ترکیبی از عوامل داخلی و خارجی است. برخی افراد به‌طور ژنتیکی مستعد اگزما هستند و سیستم ایمنی بدن آن‌ها به محرک‌های محیطی واکنش شدیدی نشان می‌دهد. آلرژی به برخی محصولات پوستی، تغییرات دمایی، استرس، استفاده از صابون‌ها و شوینده‌های قوی، خشکی هوا و حتی رژیم غذایی نامناسب می‌تواند از عوامل محرک اگزما صورت باشد.

علائم اگزما صورت بسته به نوع و شدت بیماری متفاوت است. در بیشتر موارد، افراد دچار قرمزی، خارش، التهاب، خشکی شدید و پوسته‌پوسته شدن پوست صورت می‌شوند. در برخی موارد، ممکن است تاول‌های کوچک و ترشح مایعات نیز دیده شود. این علائم معمولاً در پیشانی، گونه‌ها، اطراف چشم و اطراف دهان ظاهر می‌شوند و در صورت عدم درمان، ممکن است به نواحی دیگر گسترش یابند.

اگزما پا

برای درمان اگزما پا، رعایت یک روتین مراقبتی مناسب ضروری است. استفاده از کرم‌های مرطوب‌کننده قوی، اجتناب از مواد شیمیایی محرک، پوشیدن جوراب‌های نخی و انتخاب کفش‌های مناسب و دارای تهویه می‌تواند به کاهش علائم کمک کند. در موارد حاد، پزشک ممکن است کرم‌های استروئیدی، داروهای ضدالتهاب یا آنتی‌هیستامین‌ها را برای کاهش التهاب و کنترل خارش تجویز کند.

پیشگیری از اگزما پا نیازمند رعایت برخی نکات مهم است. حفظ رطوبت پوست، شست‌وشوی ملایم پاها، اجتناب از پوشیدن کفش‌های تنگ و غیرقابل‌تنفس، استفاده از شوینده‌های غیرحساسیت‌زا و کنترل استرس می‌تواند به جلوگیری از بروز این مشکل کمک کند. همچنین، مصرف غذاهای سرشار از ویتامین‌ها و مواد مغذی باعث تقویت سیستم ایمنی و سلامت پوست می‌شود.

اگزما پا در اغلب موارد با رعایت مراقبت‌های پوستی و درمان‌های مناسب کنترل می‌شود، اما درصورتی‌که علائم آن شدت پیدا کرد یا به درمان‌های خانگی پاسخ نداد، مشورت با پزشک متخصص ضروری است تا از بروز مشکلات جدی‌تر جلوگیری شود.

اگزما به انگلیسی

اگرچه اگزما پا یک بیماری مزمن و عودکننده است، اما با مراقبت‌های صحیح می‌توان آن را کنترل کرد. در صورت شدت گرفتن علائم یا عدم بهبودی با درمان‌های خانگی، مراجعه به پزشک متخصص پوست برای دریافت راهکارهای درمانی پیشرفته توصیه می‌شود.

اگزما پوست سر

برای درمان اگزما پوست سر، ترکیبی از مراقبت‌های روزانه و داروهای تجویز شده توسط پزشک مؤثر است. استفاده از شامپوهای ملایم، ضدالتهاب و فاقد مواد شیمیایی تحریک‌کننده به کاهش علائم کمک می‌کند. در موارد شدیدتر، پزشک ممکن است کرم‌های استروئیدی، داروهای ضدقارچ، شامپوهای حاوی کتوکونازول یا زینک پیریتیون را توصیه کند.

برای جلوگیری از تشدید اگزما پوست سر، رعایت نکات مراقبتی بسیار مهم است. بهتر است از شامپوهای ملایم و بدون سولفات استفاده کرده، از رنگ موهای حاوی مواد شیمیایی قوی پرهیز کنید، استرس خود را مدیریت کنید و رژیم غذایی سالمی داشته باشید. مصرف مواد غذایی سرشار از ویتامین‌های A، E و D و نوشیدن آب کافی به سلامت پوست کمک می‌کند.

اگر علائم اگزما پوست سر شدید شود یا با درمان‌های خانگی بهبود نیابد، مراجعه به پزشک متخصص ضروری است. تشخیص و درمان به‌موقع می‌تواند از بروز عوارض جدی‌تر جلوگیری کند و باعث بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا شود.

اگزما تناسلی

اگزما تناسلی یک بیماری التهابی پوستی است که می‌تواند در ناحیه تناسلی مردان و زنان رخ دهد. این مشکل معمولاً با خارش، قرمزی، خشکی، التهاب و ترک‌های پوستی همراه است و می‌تواند باعث ناراحتی شدید، حساسیت و حتی درد در این ناحیه شود. اگزما تناسلی ممکن است مزمن باشد یا در دوره‌های خاصی شدت بگیرد و مجدداً بهبود یابد.

دلایل بروز اگزما تناسلی متفاوت است و می‌تواند به عوامل مختلفی بستگی داشته باشد. برخی از مهم‌ترین عوامل شامل حساسیت به مواد شوینده، صابون‌های معطر، محصولات بهداشتی، لباس‌های تنگ و مواد مصنوعی، استرس، تغییرات هورمونی و اختلالات سیستم ایمنی هستند. علاوه بر این، تعریق زیاد و عدم تهویه مناسب ناحیه تناسلی می‌تواند باعث تشدید این عارضه شود.

نشانه‌های اگزما تناسلی شامل قرمزی، التهاب، پوسته‌پوسته شدن، خارش شدید، خشکی بیش از حد پوست و گاهی اوقات ترک‌های پوستی یا تاول‌های کوچک است. در برخی موارد، احساس سوزش و درد هنگام تماس پوست با لباس یا هنگام شست‌وشو نیز مشاهده می‌شود. این علائم می‌توانند با خاراندن شدید بدتر شده و حتی منجر به عفونت‌های ثانویه شوند.

اگزما در نوزادان

درمان اگزما نوزادان معمولاً شامل استفاده از روش‌های مراقبتی و دارویی است. مرطوب‌کننده‌های مخصوص، حمام کوتاه با آب ولرم، استفاده از شوینده‌های ملایم و بدون عطر، روغن‌های طبیعی مانند روغن نارگیل و بادام می‌توانند به تسکین پوست کمک کنند. در موارد حاد، پزشک ممکن است کرم‌های استروئیدی ضعیف، آنتی‌هیستامین‌ها یا داروهای ضدالتهاب موضعی را برای کاهش التهاب و خارش تجویز کند.

برای پیشگیری از بروز یا تشدید اگزما در نوزادان، رعایت برخی نکات ضروری است. پوشاندن لباس‌های نخی و گشاد، پرهیز از شوینده‌های قوی، مرطوب نگه داشتن پوست، جلوگیری از تعریق بیش از حد و ایجاد محیطی با رطوبت متعادل می‌تواند در کاهش احتمال بروز اگزما مؤثر باشد. همچنین، مادرانی که نوزادشان را با شیر خود تغذیه می‌کنند، بهتر است از مصرف مواد غذایی آلرژی‌زا مانند تخم‌مرغ، آجیل و لبنیات پرهیز کنند.

در صورتی که اگزما نوزاد شدید شود، به درمان‌های خانگی پاسخ ندهد یا نشانه‌های عفونت (مانند قرمزی بیشتر، ترشح مایع یا تب) ظاهر شود، مراجعه به پزشک ضروری است. دریافت درمان مناسب و مراقبت‌های اصولی می‌تواند به کاهش علائم و بهبود سلامت پوست نوزاد کمک کند.

مطالعه بیشتر