نویسنده:

درمان بی‌‌اشتهایی در کودکان و بزرگسالان

بی‌اشتهایی، چالشی دشوار است که ممکن است ناشی از عوامل روانی، جسمی یا ترکیبی از هر دو باشد. این اختلال علاوه بر تأثیر بر وزن و سلامت جسمی فرد، ممکن است زندگی اجتماعی او را نیز تحت تأثیر قرار دهد. در این مقاله به تحلیل روش‌های درمان بی‌‌اشتهایی در کودکان و بزرگسالان، از جمله بی‌اشتهایی ناشی از افسردگی و بی‌اشتهایی در سنین کودکی، خواهیم پرداخت. بنابراین اگر شما یا یکی از نزدیکانتان با این مسئله مواجه هستید، تا پایان این مطلب با سایت استخدام دانلود همراه باشید.

بی اشتهایی ناشی از افسردگی

بی اشتهایی ناشی از افسردگی

بی اشتهایی ناشی از افسردگی به طور معمول شامل مجموعه‌ای از رویکردهای زیر می‌شود: مشاوره تغذیه: یک متخصص تغذیه می‌تواند با تهیه برنامه‌ای تغذیه‌ای متعادل و متناسب با نیازهای بدنی شما، به بهبود وضعیت تغذیه‌تان کمک کند. علاوه بر این، او در اصلاح باورهای نادرست شما درباره غذا و وزن نیز نقش مؤثری خواهد داشت.

راه های درمان بی اشتهایی ناشی از افسردگی

بی اشتهایی ناشی از افسردگی

روان‌درمانی: استفاده از روان‌درمانی، به‌ویژه رویکرد درمان شناختی-رفتاری (CBT)، یکی از روش‌های بسیار کارآمد برای مقابله با بی‌اشتهایی ناشی از افسردگی است. این درمان به شما کمک می‌کند تا افکار منفی خود را شناسایی کرده و نحوه مواجهه با آن‌ها را بیاموزید. همچنین، مهارت‌هایی برای مدیریت استرس و تقویت اعتمادبه‌نفس نیز در این فرآیند به شما آموزش داده می‌شود. دارودرمانی: در برخی شرایط، پزشک ممکن است داروهایی نظیر ضدافسردگی‌ها یا ضدروان‌پریشی‌ها را برای کاهش علائم ناشی از افسردگی یا اضطراب که با بی‌اشتهایی همراه هستند، تجویز کند. بستری شدن در بیمارستان: در موارد حاد که بی‌اشتهایی تهدیدی جدی برای زندگی فرد ایجاد می‌کند، بستری شدن در بیمارستان برای پایدارسازی وضعیت جسمی و دریافت مراقبت‌های ویژه ضروری خواهد بود.

بی اشتهایی در کودکان

بی اشتهایی ناشی از افسردگی

  • درمان بی‌اشتهایی کودکان یکی از دغدغه‌های رایج بسیاری از والدین است. در این مقاله روش‌های کاربردی و ساده‌ای ارائه می‌شود که می‌توانند به رفع این مشکل کمک کنند.
    ۱- زمان غذا خوردن را بدون ایجاد حواس‌پرتی سپری کنید تماشای تلویزیون، کار با گوشی‌های هوشمند یا استفاده از تبلت حین غذا خوردن، ظاهراً کودک را آرام و سرگرم می‌کند، اما در واقع ممکن است علاقه و تمرکز او را از غذا خوردن دور کند. برای حل این مسئله بهتر است هنگام وعده‌های غذایی استفاده از وسایل الکترونیکی را محدود کنید. شروع این تغییر می‌تواند از خود والدین آغاز شود؛ با کنار گذاشتن گوشی همراه، الگویی مناسب برای کودک ایجاد کنید.۲- مقدار غذای مناسب سرو کنید گاهی بی‌اشتهایی کودکان به دلیل حجم زیاد غذای سرو شده است و نه عدم تمایل به غذا. توجه داشته باشید که نیاز غذایی کودکان کمتر از بزرگسالان است. سرو بیش از حد غذا ممکن است باعث ناتمام ماندن آن شود، اما این عدم تکمیل به معنای بی‌اشتهایی نیست. بهتر است مقدار کمتری غذا در بشقاب کودک قرار دهید تا احساس رضایت بیشتری پیدا کند. همچنین اطمینان حاصل کنید که کودک قبل از وعده‌های اصلی گرسنه باشد.۳-  وعده‌های غذایی را دور از زمان خواب برنامه‌ریزی کنید یک کودک خواب‌آلود یا خسته بیش از آن‌که آماده و مشتاق غذا خوردن باشد، به استراحت نیاز دارد. غذا خوردن در چنین شرایطی نه تنها به بهبود اشتهای او کمکی نمی‌کند، بلکه ممکن است منجر به بی‌علاقگی بیشتر شود. بنابراین، بین وعده غذایی و زمان خواب کودک فاصله‌ی کافی در نظر بگیرید.۴- استرس را هنگام غذا خوردن کاهش دهید تهیه یک محیط آرام و بدون تنش در زمان غذا خوردن، اهمیت بسیاری دارد. کودکان زمانی که احساس آرامش و امنیت کنند احتمال بیشتری دارد تا به دلخواه غذای خود را مصرف کنند. تلاش کنید زمان صرف غذا را به لحظاتی خوشایند و بدون فشار تبدیل کنید.۵. کودک را در فرایند تهیه غذا مشارکت دهید از کودکتان بخواهید در برنامه‌ریزی، خرید و آماده‌سازی غذا شما را همراهی کند. وقتی که آن‌ها در تهیه غذا نقش داشته باشند، احتمالاً شور و شوق بیشتری برای خوردن غذا خواهند داشت.
    ۶. مصرف میان‌وعده‌ها را محدود کنید کودکان معمولاً وقتی در طول روز بیش از حد میان‌وعده یا نوشیدنی مصرف می‌کنند، میلی به خوردن وعده‌های اصلی نشان نمی‌دهند. این به دلیل کوچک بودن معده‌شان است که سریع پر می‌شود. اگر زمان وعده‌های اصلی کودک به اندازه کافی گرسنه نباشد، احتمال کمی برای غذا خوردن او وجود دارد. بنابراین بهتر است میزان تنقلات و میان‌وعده‌های روزانه کودک را کاهش دهید تا اشتهای او برای وعده‌های اصلی حفظ شود.

    ۷. مواد غذایی پیشنهادی را به رژیم کودک اضافه کنید برای تقویت اشتهای کودک می‌توانید از مواد غذایی زیر در برنامه غذایی او استفاده کنید. البته همواره پیش از ایجاد هر تغییری در رژیم غذایی فرزندتان با پزشک مشاوره نمایید.

    شیر و فرآورده‌های لبنی: شیر و ماست (به خصوص ماست‌های بدون لاکتوز) سرشار از کلسیم و پروتئین هستند که برای رشد کودک بسیار مهم‌اند. می‌توانید از ماست در تهیه انواع سس‌ها و دسرها استفاده کنید.

  • مغزها و آجیل‌ها: بادام، گردو و بادام زمینی (برای کودکانی که آلرژی ندارند) حاوی چربی‌های سالم، پروتئین و فیبر هستند که به افزایش انرژی و اشتها کمک می‌کنند.
  • مرکبات: پرتقال، لیمو و دیگر مرکبات سرشار از ویتامین C هستند و به تقویت سیستم ایمنی و افزایش اشتها کمک می‌کنند.
  • گوشت سفید: مرغ و ماهی سرشار از پروتئین هستند و برای رشد عضلات کودک ضروری‌اند.
  • تخم‌مرغ: تخم‌مرغ منبع کاملی از پروتئین، ویتامین‌ها و مواد معدنی است و می‌تواند به عنوان یک وعده غذایی کامل یا به همراه سایر غذاها مصرف شود.
  • ادویه‌های خوش طعم: از ادویه‌هایی مانند پونه کوهی، دارچین، گشنیز و رازیانه برای طعم‌دار کردن غذاها استفاده کنید. این ادویه‌ها علاوه بر خوش‌طعم بودن، خواص درمانی نیز دارند.

    قرص برای درمان بی اشتهایی

یکی از مراحل مهم در درمان بی‌اشتهایی عصبی، استفاده از داروها به شمار می‌رود. در میان انواع مختلف قرص‌های افزایش اشتها برای بزرگسالان، قرص برای درمان بی اشتهایی قرص شیکوریدین از پرفروش‌ترین گزینه‌ها محسوب می‌شود. ترکیبات این قرص کاملاً گیاهی بوده و شامل عصاره‌هایی همچون شنبلیله، رازیانه و کاسنی است.

نکات مهم در مصرف قرص اشتهاآور

بی اشتهایی ناشی از افسردگی

دارودرمانی به‌تنهایی مؤثر نیست و باید همراه با روان‌درمانی و سایر روش‌های درمانی تکمیل شود. هر دارویی برای همه مناسب نیست، بنابراین نوع و دوز دارو باید با توجه به شرایط فردی شما توسط پزشک تعیین شود. مانند هر داروی دیگری، داروهای مورد استفاده در درمان بی‌اشتهایی ممکن است عوارض جانبی داشته باشند، پس حتماً درباره این موارد با پزشک خود مشورت کنید. همواره تحت نظر پزشک باشید و به‌هیچ‌وجه بدون هماهنگی با او، مصرف دارو را قطع نکرده یا دوز آن را تغییر ندهید.

درمان بی اشتهایی با طب سنتی

درمان بی اشتهایی با طب سنتی می‌تواند به عنوان یک مکمل در کنار روش‌های پزشکی (با تأیید پزشک) مورد استفاده قرار گیرد. برخی از راهکارهای پیشنهادی طب سنتی برای بهبود بی‌اشتهایی عبارتند از:

– مصرف خاکشیر همراه با آب گرم

– استفاده از پیاز، که به دلیل خواصش تأثیر مثبتی در افزایش اشتها دارد

– سیر (برای تهیه، سه تا چهار حبه سیر خرد شده را در یک فنجان آب جوشانده، سپس آن را صاف کنید. در نهایت، دو قاشق غذاخوری آب‌لیموی تازه و مقدار کمی نمک به محلول اضافه کنید. این ترکیب را روزانه دو بار و برای چند هفته مصرف کنید)

– زنجبیل

– چای نعناع

– دمنوش بادرنجبویه

این موارد می‌توانند در کنار درمان‌های اصلی، نقش موثری در تقویت روند بهبود داشته باشند.

دلیل و علت بی اشتهایی در کودکان

علت بی‌اشتهایی می‌تواند بسیار متنوع و ناشی از عوامل مختلف جسمی، روانی یا دارویی باشد. از جمله دلایل شایع بی‌اشتهایی می‌توان به مشکلات جسمانی مانند بیماری‌ها، عفونت‌ها و کمبودهای تغذیه‌ای اشاره کرد. همچنین، عوامل روانی مانند استرس، افسردگی و اختلالات مرتبط با عادات غذایی و تأثیرات جانبی برخی داروها نیز می‌توانند نقش موثری در کاهش اشتها داشته باشند.

بی اشتهایی در کودکان چگونه است؟

بی اشتهایی ناشی از افسردگی

بی‌اشتهایی در کودکان به حالتی اطلاق می‌شود که کودک تمایلی به غذا خوردن نشان نمی‌دهد و از خوردن هر نوع غذایی اجتناب می‌کند. اگر تاکنون روش‌های مختلفی را برای حل این مسئله امتحان کرده‌اید اما کودک همچنان بدغذاست، لازم است به دنبال درمان جدی باشید. این مشکل ممکن است نشان‌دهنده وجود یک بیماری زمینه‌ای یا نوعی عفونت داخلی باشد.

بی اشتهایی کودک

بی‌اشتهایی کودکان یکی از نگرانی‌های رایج والدین است. مشکلاتی مانند امتناع از مصرف هر نوع غذا، دشواری در بلع، برگرداندن غذا یا ناتوانی در هضم آن و حتی بی‌علاقگی کلی به غذا، اغلب در خانواده‌هایی دیده می‌شود که تازه وارد مرحله تغذیه تکمیلی فرزندان خود شده‌اند.

سن و علائم بی اشتهایی کودک

معمولا از ۱۸ ماهگی به بعد، توصیه می‌شود که مادران استفاده از مکمل‌های غذایی و مواد غذایی تأییدشده توسط پزشک اطفال را آغاز کنند. این دوره همچنین زمانی است که فرآیند از شیر گرفتن کودک باید به تدریج صورت گیرد. وابستگی بیش از حد کودک به شیر مادر می‌تواند یکی از دلایل اصلی کاهش اشتهای او، به‌ویژه در سنین کمتر از دو سال باشد.

شایع‌ترین سن بی‌اشتهایی در کودکان

بی‌اشتهایی در میان کودکان معمولاً در سنین زیر ۲ سال بیشتر دیده می‌شود، که این دوره همزمان با زمان از شیر گرفتن آنها است. در این مرحله، کودک به دلیل عادت به مصرف شیر و عدم آشنایی با سایر انواع غذاها، ممکن است از خوردن وعده‌های اصلی و میان‌وعده‌ها خودداری کند که می‌تواند منجر به سوء تغذیه شود.

نوع دیگر بی اشتهایی در کودکان

علاوه بر این، گرایش کودکان به دسته‌ای خاص از غذاها، مانند فست‌فودها و غذاهای آماده‌ای همچون ناگت‌ها، معمولاً در سنین ۳ تا ۵ سالگی و همزمان با رشد کامل دندان‌ها مشاهده می‌شود. این نوع غذاها که فاقد ارزش غذایی مناسب هستند، نیز می‌توانند نوعی دیگر از بی‌اشتهایی در کودکان تلقی شوند.

چالش‌برانگیزترین وعده برای والدین

در میان وعده‌های غذایی، صبحانه اغلب به عنوان سخت‌ترین وعده برای کودکان شناخته می‌شود. بسیاری از کودکان نسبت به خوردن صبحانه اشتهایی ندارند، و این موضوع تأثیر قابل توجهی بر رشد آن‌ها می‌گذارد.

بی اشتهایی صبحگاهی در کودکان

آیا فرزند شما هم از خوردن صبحانه امتناع می‌کند؟ آیا شما نیز از آن دسته والدینی هستید که هر روز با کودک خود بر سر خوردن صبحانه درگیر هستید؟ تاکنون به این فکر کرده‌اید که چرا فرزندتان تمایلی به خوردن صبحانه ندارد؟ بی اشتهایی صبحگاهی در کودکان یکی از دغدغه‌های رایج والدین است.

خطرات بی اشتهایی صبحگاهی برای کودکان

همان‌طور که می‌دانید، صبحانه مهم‌ترین وعده غذایی است، خصوصاً برای کودکان، و نقش کلیدی در رشد آن‌ها دارد. کودکانی که روز خود را با صرف صبحانه آغاز می‌کنند، خلق‌وخوی بهتری دارند، تمرکزشان در ساعات مدرسه بیشتر است و سطح یادگیری آن‌ها افزایش می‌یابد. در مقابل، نخوردن صبحانه خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و دیابت نوع ۲ را در کودکان افزایش داده و در طولانی‌مدت بر بهره هوشی و عملکرد مغزی‌شان اثرات منفی می‌گذارد.

عوارض بی توجهی به بی اشتهایی در کودکان

بی اشتهایی ناشی از افسردگی

عوارض بی توجهی به بی اشتهایی در کودکان می‌تواند پیامدهای بسیار خطرناکی به همراه داشته باشد. این وضعیت با ایجاد کمبود ویتامین‌ها و مواد مغذی ضروری در بدن، ممکن است به مشکلاتی نظیر اختلال در رشد، سوءتغذیه، ضعف استخوان‌ها، صدمات جدی به اندام‌های حیاتی مانند قلب و حتی خطر مرگ منجر شود. علاوه بر این، سوءتغذیه می‌تواند زمینه بروز بیماری‌های مرتبط با کمبود ویتامین، ضعف سیستم ایمنی، تأخیر یا اختلال در فرآیند بلوغ و مشکلات روانی و احساسی در کودکان را فراهم کند.

بی‌اشتهایی در کودکان چگونه شناسایی می‌شود؟

برای تشخیص بی‌اشتهایی در کودکان، ابتدا لازم است علائم فیزیکی آن‌ها بررسی شود. به منظور تکمیل ارزیابی، پزشک از والدین درباره سوابق مشکلات خانوادگی، بیماری‌های کودک، عادات غذایی، رفتارها و نشانه‌های مرتبط سؤال خواهد کرد.

تشخیص بی اشتهایی در کودکان

تشخیص و آغاز درمان بی‌اشتهایی در کودکان بی‌اشتهایی در کودکان زیر دو سال مسئله‌ای طبیعی است، اما نباید از آن غافل شد زیرا ممکن است به الگوی تغذیه‌ای دائمی تبدیل شود. از این رو، توصیه می‌شود با مشاهده نشانه‌های جدی، پیش از شدت گرفتن علائم، به پزشک متخصص مراجعه کنید. پس از انجام بررسی‌ها و آزمایش‌های لازم، با نظر پزشک بهترین روش درمانی را انتخاب نمایید. شایان ذکر است که علت بی‌اشتهایی در هر کودک متفاوت بوده و به همین دلیل، نیازمند درمانی متناسب با شرایط هر کودک است.

درمان اضطراری بی اشتهایی در کودکان

در صورت بروز سوءتغذیه یا کم‌خونی شدید در کودکان، بستری شدن در بیمارستان و دریافت مراقبت‌های پزشکی ضروری است. به همین دلیل، مشکل بی‌اشتهایی و علائم مرتبط با آن را نباید نادیده گرفت. علاوه بر درمان‌های جسمی، توجه به تراپی و جلسات روان‌درمانی برای رسیدگی به ریشه اصلی مشکل اهمیت زیادی دارد. روان‌درمانی نه‌تنها به بهبود مشکلات رفتاری کودک کمک می‌کند، بلکه می‌تواند در بازیابی وزن ازدست‌رفته او نیز مؤثر باشد.

۱۰ غذای مفید برای رفع بی‌اشتهایی کودکان در خانه پس از مشورت با پزشک، می‌توانید مواد غذایی خاصی را به رژیم کودک بی‌اشتها اضافه کنید که به بهبود سریع‌تر این مشکل کمک می‌کنند. برخی از بهترین گزینه‌ها برای افزایش اشتهای کودکان عبارتند از: –
مصرف متعادل شیر – استفاده از بادام زمینی برای کودکانی که به آن آلرژی ندارند – افزودن ماست به وعده‌های غذایی کودک (در صورت نیاز، از ماست‌های بدون لاکتوز شروع کنید) – بهره‌گیری از ادویه‌های اشتهاآور مانند پونه کوهی، دارچین، گشنیز و رازیانه در غذاها – مرکباتی همچون پرتقال یا شربت آب‌لیمو که باعث تحریک اشتهای کودک می‌شوند – استفاده از جوشانده شیرین‌بیان یا عرق نعناع برای تقویت اشتیاق به غذا – گنجاندن تخم‌مرغ و مرغ در برنامه غذایی کودک این فهرست تنها بخشی از مواد غذایی پیشنهادی است. همچنین می‌توانید بر اساس مشاوره با پزشک از برخی داروهای گیاهی مانند قطره ترنجبین یا نعناع برای کودکان بالای ۲ سال استفاده کنید. توجه داشته باشید که برای کودکان زیر ۲ سال، افزودن مکمل‌های غذایی تقریباً ممنوع است. در این خصوص و همچنین برای آشنایی با غذاهای نامناسب برای این گروه سنی، حتماً با پزشک اطفال مشورت کنید.

مطالعه بیشتر